Rio de Janeiro
16 februari 2018 - Rio de Janeiro, Brazilië
Na het tegenvallende noorden ging ik terug naar het zuiden waar ik geen betere tijd had kunnen hebben. Ik ging naar Lencois waar ik het schitterende Chapada Diamantina National Park ontdekte. Prachtige watervallen, grotten, tafelbergen en ondergrondse meren. Het bijzondere daar was dat ik na acht maanden reizen weer nieuwe dingen zag die ik nog nooit eerder had gezien. Ik ontmoette in Lencois drie Nederlanders. Anja, Vivian en Robbert. Toen ik deze mensen leerde kennen had ik niet kunnen verwachten dat ik nog zo'n leuke tijd met hun zou gaan hebben.
Een week later was het dan zo ver. Mijn laatste stop in Zuid Amerika, Rio de Janeiro. Toen we met de bus de brug over reden zag ik de suikerbrood berg en ik bedacht me, ik ben gewoon in Rio. Ik vond het heel bijzonder om daar te zijn. Ik zou de Nederlanders weer gaan zien en we zouden met z'n allen carnaval gaan vieren.
Carnaval in Rio de Janeiro. In eerste instantie zou ik niet zo lang in Brazilië blijven maar wat ben ik nu blij dat ik dit heb meegemaakt. Overal op straat is feest. Ochtends vroeg tot avonds laat. De metro zit vol met piraten, engelen en dieren. Ook wij storten ons in het feestgedruis. De hele week zijn we denk ik niet eerder thuis geweest dan zes uur sochtends. Dat geeft wel aan hoe een geweldig feest dit was.
Middags lagen we op het strand van Copacabana, avonds kookten Anja en ik iedere avond voor een groep en avonds stortten we ons weer in het feestgedruis.
Hetgeen voor mij wat ik echt graag wilde zien was de grote parade van Rio in het Sambadrome. Samen met Anja had ik een ticket kunnen krijgen. Toen de eerste wagen aankwam wist ik niet wat ik zag. Het was zo groot, gigantisch eigenlijk. Samen met de muziek, de drumband, de prachtige kostuums en de prachtige samba queens met hun grote tooien, het was schitterend. Terwijl we daar zaten had ik tranen in m'n ogen. Realiserend dat dit een van mijn laatste dingen in Zuid Amerika ging zijn en omdat ik het zo geweldig vond om dit in levende lijve mee te maken. Wat een geluk.
Elke groep loopt ongeveer een uur. De hele show duurde in totaal 9 uur en pas om half 8 waren we terug in het hostel. Anja en ik vonden het zo fantastisch mooi dat we zodra we wakker waren, op zoek gingen naar tickets voor die avond. We wilden nog een keer. En we gingen nog een keer. We gingen met z'n vieren en ook deze avond was weer ongekend. Ik dacht aan onze frjemde fugel, die met z'n vijf meter net door de straten kon van Bakhuizen. Hier waren wagens van 15 meter hoog en breed en waar ook nog mensen bij op stonden. Er kwam zoveel moois voorbij, ik had gelijk alweer zin in Bakhuisterfeest. Het was echt uniek.
Anja, Robbert en Vivian. Alle drie geweldige mensen en wat heb ik veel aan hun gehad. Ik kan wel zeggen dat zonder hun deze laatste twee weken niet zo geweldig hadden geweest. Ik kwam ze tegen op eigenlijk het dieptepunt van reis. En nu kijk ik terug op een fantastische tijd die ik nooit meer ga vergeten. Het had zo moeten zijn denk ik.
Naast het Carnaval waren er nog een aantal dingen in Rio die ik wilde zien. Zo deed ik een tour naar de favelas. Dit was heftig om te zien. Het verschil tussen arm en rijk is in Rio heel groot. En het ligt letterlijk nog geen vijfhonderd meter bij elkaar vandaan. Op het hoogste punt had je uitzicht op de hele favela waar ongeveer 75.000 mensen wonen. En dat is nog maar 1 favela van de zoveel. We mogen dankbaar zijn hoe goed we het hebben.
Het beeld van Rio is natuurlijk het beeld van Jezus boven op de berg. Toen ik twee jaar geleden tijdens de Zomerspelen van 2016 de beelden zag van Rio dacht ik, daar wil ik ooit heen. Ik weet nog goed dat toen Sanne Wevers olympisch goud won op de balk, ik met tranen in mijn ogen zat te kijken. Wat had zij een geweldige prestatie neergezet. Nu twee jaar later stond ik zelf bij Christo in Rio de Janeiro. Voor mij is dit olympisch goud.
Ik heb mijn ultieme doel gehaald. Acht maanden reizen door het Zuid Amerikaanse continent. Het was een lange weg er naar toe maar deze reis, deze ervaring kan ik eigenlijk niet in woorden omschrijven. Ik ben altijd mijn eigen weg blijven volgen ondanks wat andere mensen zeiden. En kijk nu eens. Ik heb de reis van mijn leven gemaakt, de meest fantastische dingen meegemaakt en daar ben ik ongelofelijk trots op.
Zuid Amerika zit er op, maar mijn reis nog niet. Met een overvolle rugzak neem ik afscheid van dit geweldige continent en vlieg ik over een paar dagen naar Mexico waar ik nog een paar weken rond ga reizen voordat ik terug ga naar Nederland.
Foto's in het album; chapada diamantina.
Lieve groet uit Rio,
Iris
Dezelfde passie als jij had om je droom waar te maken, ik kan me voorstellen dat je een traantje weg moest pinken.
Fijn dat je op zo'n moment je verhalen in het Nederlands kwijt kon, bij je reisgenoten.
Goede reis naar Mexico, liefs
Lot
Wat een fantastische ervaring om het carnaval van Rio mee te maken. En in goed gezelschap!!
Na acht maanden neem je afscheid van Zuid Amerika. Met een 'schat' aan alles, wat je hebt gezien en beleefd. De 'rijkdom 'die je mee terugneemt door zo lang in een ander werelddeel te verblijven neem je met je mee!
En je hebt ons prachtige verhalen laten lezen. En natuurlijk al die mooie foto's laten zien!
En nu als 'een kers op een toetje' naar Mexico. Geniet er van... pas goed op jezelf!
Lieve groet Phien en Peter.
Het zal mij benieuwen hoe je straks weer aardt in Bakhuizen.. Maar voor ons "is het hier" parallel als voor jou "daar" gelukkig, alleen zijn de "hoogten " en uitspattingen" wat dichter bij huis.
Zet hem op de laatste weken en geniet nog even volop van het onverwachtte in Mexico. Super dat je zulke Nederlandse en (andere) vrienden terug zal kunnen zien later en dan samen weer even kneukelen over jullie gemeenschappelijke ervaringen.
een leuk vooruitzicht
Hartelijke groet en goede reis
Van middenpaed 6
😉🍀rian