Lago Atitlan / Flores

De aankomst bij Lago Atitlan was geweldig. Een prachtig meer omringd door vulkanen en bergen. Ik verbleef in Santa Cruz la Laguna, een heel klein dorpje aan het meer. Het openbaar vervoer gaat hier per boot. Voor €1 of €2 heb je een enkele reis naar een van de andere dorpjes. Panajachel is het grootste dorp met een grote marktstraat, San Pedro is voor de feestjes, San Marcos is voor de hippies en Santa Cruz om te chillen. 

Wel is er bij de boten een soort maffia gaande waarbij de mannen je altijd proberen een dikkere prijs aan te smeren. Zolang je de prijs van een bootrit weet, het geld geeft en wegloopt is er niks aan de hand. Als je van niks weet, ja en amen knikt betaal je zomaar het dubbele. Het eeuwige lot van een toerist.

Na alle tochten was het tijd voor wat ontspanning. Vanaf het hostel hadden we een geweldig uitzicht over de vulkanen en het meer. Een beetje zwemmen, een beetje zonnen. Samen met Carolina uit Zwitserland trok ik toch even de wandelschoenen aan voor een kleine wandeling naar het buurdorp Jaibalito. We hadden prachtig uitzicht over het meer. We namen de boot naar San Marcos waar de meest unieke figuren rondliepen. Het gaat hier vooral om ‘jezelf zoeken, en vooral vinden’, yoga en reiki toestanden. S’avonds was er een BBQ in het hostel waarbij de eigenaar, een Engelsman, de hele avond op zijn gitaar liedjes speelde bij het kampvuur. 

Op donderdag en zondag is er markt in Chichicastenango (weer zo’n naam). Dit is een van de grootste markten in Guatemala. Carolina en ik namen 3 keer een chickenbus om er te komen. De laatste bus was speciaal. Met z’n zessen zaten we op twee bankjes voor normaal twee personen. De man naast me en ikzelf zaten beide met 1 bil op het bankje maar omdat we zo dicht op elkaar zaten bleven we rechtop zitten. Zo bleven we een halfuur doorhobbelen totdat we in Chichi waren. 

Hier liepen we over een markt die nooit meer ophield. Kraampjes, kraampjes en nog eens kraampjes. Potten, pannen, bekers, kippen, fruit, groente. Noem het maar op en het was te koop. Wij kwamen vooral voor de souvenirs en ook daarvoor was het een walhalla. Ik vond alles prachtig en kocht veel te veel meuk wat overigens ook totaal niet handig was om nog tien dagen mee te slepen, maarja het is zo mooi.. 

De laatste dag ging ik nog een middagje naar Santiago Atitlan. Niet veel speciaals maar ach, je bent er geweest. Op de terugweg hobbelde de boot zo hard over het water dat ik het idee had dat m’n schedel elk moment door m’n ruggengraat kon worden geramd. Met al het tweedehands vervoer hier had ik ook verwacht dat de boot wel een keer doormidden zou breken. Dan zou ik nog verder van huis zijn en ik ben al redelijk ver van huis. Gelukkig ging alles goed en na twintig minuten hobbelen waren we eindelijk in Panajachel, kon ik m’n hoofd weer recht op m’n nek zetten en de bus in naar Flores.

Een bus naar Antigua, een bus naar Guatemala city en een bus naar Flores en dan ben je na heel veel uur (14) in het noorden van Guatemala. Na de lange busrit was ik om half 7 s’ochtends in Flores. Ik kon om 8 uur met de bus mee naar een van de grootste trekpleisters van Guatemala, Tikal. Even andere kleren aan en hup, gaan met die banaan. 

De route naar Tikal was prachtig. Groen, groen en nog eens groen. Een grote oase van bomen. Tikal, de bekende Maya site ligt midden in de jungle en het park is 16km2 groot. Vanaf een van de tempels hadden we uitzicht over de jungle en de toppen van de tempels. Zo zijn ze uiteindelijk ook ontdekt, doordat de toppen zichtbaar waren. Sommige tempels zijn helemaal overwoekerd en kun je niet zien. Dit wordt zo gelaten om de tempels in tact te kunnen houden. Er hingen apen in de bomen, papegaaien vlogen langs en je hoorde constant het geluid van brulapen. Dit in combinatie met de eeuwenoude Maya tempels maakte het tot een prachtige dag. 

Flores is een ieniemiene eilandje waar je in minder dan een halfuur doorheen loopt. Eigenlijk iedereen komt hier dan ook puur voor de Maya tempels. Het viel me op dat er hier ook veel oudere mensen waren. In Tikal heb ik nog een foto gemaakt voor een groep van 40 Nederlanders. 

Tikal is het bekendst en dat betekend ook de meeste drukte. Rosalie had me verteld over een andere plek, Yaxha. Minder bekend, minder druk, maar ook prachtig. De volgende dag ging ik met een bus mee naar dit park. Er waren hier bijna geen mensen maar wel heel veel dieren. Apen, vogels, tarantula’s. Toen ik door het park liep begon het opeens vlak naast mij te regenen. Ik wist dat dat geen regen was.. Gelukkig kon ik op tijd uitwijken. We leerden veel over de geschiedenis, de betekenis en het leven van de Mayas. Aan het eind van de dag hadden we een prachtige uitzicht over de jungle waar de zon onderging. 

Nog even over het eten hier. Dat is heel erg lekker. Overal op straat maken de vrouwen tortilla’s en het is vooral taco’s, tortilla’s en burrito wat de pot schaft. Wanneer je een plato tipico besteld krijg je een bord met rijst, bonen, gebakken banaan, guacamole en macho’s. Zoveel dat je het niet op kan. Het potje met hete saus wordt gelukkig niet al bij voorbaat over het bord gegooid maar staat veilig op de tafel. En blijft bij mij ongeopend. 

Na twee dagen Flores en cultuur is het tijd om verder te gaan want het einde van de reis is in zicht. Ik nam de bus naar Rio Dulce en vanaf daar de boot naar Livingston. De bootrit was prachtig met overal langs de rivier huisjes en locals in bootjes en kano’s. Daarentegen vond ik Livingston niet zo bijzonder. Ik heb net de boot terug genomen naar Rio Dulce en verblijf vanavond in een hotelletje aan de rivier. 

Voor mijn laatste dagen ga ik morgen het land uit om nog een paar dagen door te brengen in Santa Ana in El Salvador. De reden, u raad het al, een vulkaan. 

Foto’s staan in het album Lake Atitlan/Flores.

Liefs Iris