Quito, Baños, Riobamba

11 augustus 2017 - Riobamba, Ecuador

Vanuit Colombia belandde ik in Quito, de hoofdstad van Ecuador. Vanaf het busstation nam ik een taxi naar het hostel. De chauffeur reed als een idioot en was niet erg vriendelijk en op een gegeven moment dacht ik, doe even normaal! Gelukkig zonder ongelukken aangekomen op m'n bestemming. Quito is de eerste stad die in z'n totaliteit op de UNESCO werelderfgoedlijst is komen te staan vanwege de historische gebouwen en monumenten. De volgende morgen ging ik dan ook vroeg op pad om alles te bekijken. Als eerste ging ik naar een gigantische kerk waarin je door middel van gigantisch steile trappetjes de toren kon beklimmen. Vanaf hier had je een super mooi uitzicht over de hele stad. Naast alle andere (kleinere) kerken, had je het Plaza Grande. Hier gebeurde vanalles. Op speciale bankjes werden schoenen gepoetst, verkopers liepen langs met fruitkarretjes en ijswagentjes en naast mij op het bankje zaten twee oude mannen te genieten van hun oude dag en hadden de dag van hun leven. 

De dag daarna ging ik naar de kabelbaan van Quito. Met een plattegrond van de hele stad had ik bedacht dat het me misschien wel zou lukken om het lopend te vinden. Na een uur lopen hield mijn kaart op en besloot ik het laatste stuk met een taxi te doen. De kabelbaan brengt je op een hoogte van 4100 meter. Vanaf hier kun je zelf een wandeling maken naar de top van de Pichinchi vulkaan op 4750 meter. Ik zag meer mensen en liep het eerste stuk met een aantal andere mensen mee. 
Het begin ging makkelijk maar het was af en toe heel steil. Na twee uur lopen hield het pad op en veranderde het in losliggend zand en stenen. Ook waren er veel minder mensen, het waaide hard en de wolken maakten het een beetje griezelig. Ik twijfelde of ik door moest lopen. Een stuk boven mij liepen een aantal mensen en ik wist dat er achter mij nog een groep zat. Ik besloot nog een paar minuten door te lopen. Op een gegeven moment (ik was ondertussen op 4600m en best wel vermoeid) dacht ik bij mezelf, ik ga terug. Op de top was niks te zien vanwege de wolken en ik wilde geen risico's nemen en besloot om te keren. Kort daarna kwam ik de groep tegen en even bedacht ik om met hun mee te lopen maar nee, het was goed zo. Ik dacht bij mezelf; ik kom uit Bakhuizen, waar het hoogste punt de Bakhûster tsjerke is van 48m, en nu sta ik hier op een berg in Ecuador op 4600 meter voor het eerst in m'n leven, dat is al heel wat. Met een lach keerde ik terug. Ik had een fantastische dag gehad! 

De volgende dag had ik een tour gepland naar de Cotopaxi vulkaan. Iets wat hoog op m'n lijstje stond voor Ecuador. Samen met een jonge uit Zwitserland stonden we om 07:00 klaar voor de bus. Onderweg naar de vulkaan konden we helemaal niks zien vanwege de mist, het regende en even was ik bang dat we niks van de vulkaan zouden zien. Totdat de wolken open braken en er toch een stuk zichtbaar werd. De bus bracht ons op 4300m en vanaf hier was het een uur omhoog lopen tot de hut. Het was ontzettend koud, het waaide hard en ik was blij dat ik vooraf nog een muts had gekocht. Met wanten, mutsen en winterjassen aan bereikten we de hut op 4800m, fantastisch! Vanaf hier liepen we weer terug naar de bus en werden de mountainbikes van het dak gehaald. De verdere afdaling deden we op de fiets. Je moest constant de remmen ingedrukt houden maar het was geweldig om door dit mooie landschap te fietsen. 
Vanaf het park ging ik door naar Baños. Ik mocht voorin zitten naast de buschauffeur en het had beste uitzicht. Naast de buschauffeur is er ook altijd een soort 'hulp' aanwezig die het geld aanneemt en op elke hoek van de straat mensen probeert de bus in te krijgen. Het was interessant om te zien hoe dit in z'n werk ging. 

Baños is een klein plaatsje omgeven door bergen en staat bekend om z'n thermale baden. Ik dacht, laat ik dit eens proberen. Ik betaalde $2 en kwam terecht in een soort mierennest. Het hele bad zat stampvol met mensen en na twee minuten dacht ik, laat maar zitten. De volgende dag ben ik naar een waterval gegaan wat wel echt mooi was. Het was alleen jammer van alle toeristen die van elk druppeltje dat naar beneden valt een foto moeten maken. Ze keken niet eens! Middags ging ik naar Casa del Arbol. Dit is een boomhut op de berg met een schommel er aan, van waar je een mooi uitzicht hebt. Als je deze plek op Google zoekt lijkt het een rustige en vredige plek. Totdat ons busje met keiharde muziek de berg op kwam rijden. Daar aangekomen stonden er rijen voor de schommels en voelde het alsof iedereen een foto wilde maken van zichzelf op de schommel en daarna zoveel mogelijk likes wilde halen op Facebook. Dit had niks meer met beleving te maken en ik vond het vooral een teleurstelling. Ik heb een chocolademelk gedronken en ben teruggelopen naar de eerstvolgende bus. 

Baños was niet echt m'n favoriet en na drie dagen koud weer en regen vond ik het tijd voor wat anders en ging ik met de bus naar Riobamba. Omdat ik Colombia gewend was, met z'n enorme afstanden, was ik verbaasd dat we er na twee uur al waren. Ik was hier eigenlijk maar voor één ding gekomen, de Chimborazo vulkaan. Deze vulkaan is de hoogste van Ecuador (6300m) en staat ook op de vlag van het land. Maarja, hoe kom je daar? Op het station kreeg ik een kaart en werd me verteld in gebrekkig Engels dat je er gemakkelijk zelf naar toe kon met de bus. Ik was nog niet helemaal overtuigd. Na enig zoeken kwam ik eindelijk een toeristen bureautje tegen. Hier was een ontzettend aardige vrouw die me eigenlijk (in goed Engels) hetzelfde vertelde. Ik vertrouwde haar wat meer en zo geschiede. 

De volgende morgen was ik vroeg op het station en vond al snel een Zwitsers stel die ook naar de vulkaan ging. Er kwam nog een Canadees bij en we besloten met z'n vieren de tocht te gaan lopen. We hadden dit keer ontzettend geluk met het weer en de omgeving was geweldig met fantastisch zicht op de vulkaan. We begonnen op 4300m en na een tocht van 8km kwamen we aan bij de eerste hut op 4800m. Vanuit hier kon je nog wat verder omhoog lopen naar de tweede hut. Dit stuk was maar 30 min lopen maar door de hoogte voelde het alsof je 10 kilo beton aan elke voet had zitten, zo zwaar. Na een korte pauze in de tweede hut hoorden we dat je nog net iets hoger kon lopen naar een kleine lagune op 5100m. Het was 'maar' 10 min lopen. Jongens jongens, na elke tien stappen moest ik bijkomen. Door de ijle lucht voelde het bij elke ademteug alsof je net niet genoeg lucht binnenkreeg. Maar enfin, we hebben het gehaald, 5100m! Nog hoger de vulkaan op mag alleen met een gids, maar wij waren tevree. 
De weg terug was mooi naar beneden en onderweg kwamen we nog soort van lama's tegen die hier in het wild leven. Wat een geweldige dag! 

Dit was alweer mijn eerste week in Ecuador met geweldige 'hoogtepunten'! 
Foto's en video's zijn bijgevoegd. 

Lieve groet uit Ecuador! 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

5 Reacties

  1. Heit en Memke:
    11 augustus 2017
    Nou Iris, je wordt er stil van als je dit allemaal leest en die schitterende foto"s bekijkt.
    Ook nog "levende" beelden van een landschap waarvan wij zeggen dat je dit moet meemaken in het echt. Ook kom je tot de conclusie dat de wereld er ondanks alles prachtig en vreedzaam uit kan zien. Maar één ding wat me wel opviel: er is een foto met 2 kerktorens waar verschil in zit, Ra,Ra?
    Iris, nog veel kijk en beleef plezier en denk er om dat je geen berggeit wordt!
  2. Minke Molenaar:
    13 augustus 2017
    Hoi Iris, wat weer een prachtig verhaal en mooie foto's van schitterende gebouwen. Je spreekt terecht over " hoogtepunten". Wat een meters die vulkanen. Je krijgt daar wel conditie zo te horen. Nog veel reisplezier en tot horens
  3. Sjaak en ria:
    15 augustus 2017
    Wat weer een onder neming petje af ge niet met volle teugen lieve gr. Sjaak en ria
  4. Phien Albada:
    15 augustus 2017
    Ha Iris.
    Wat een geweldige reis ben jij aan het maken! Afscheid genomen van Colombia met een heel positief gevoel! Wat fijn voor je, dat je zoveel aardige mensen hebt ontmoet.
    En nu in Ecuador...en ook hier geniet je met volle teugen. Wel koud op die enorme hoogtes. Maar bovenal indrukwekkend! Mooie foto's Iris.
    Lieve groet van Phien en Peter.
  5. Buurman Douwe:
    15 augustus 2017
    Een verademing jouw verhalen te lezen. Ik wist dat de wereld groot en mooi was. Maar dat ie zo mooi en groot was dat was me ontgaan, hihi. Een geweldig avontuur ben je begonnen en dat gaat nog wel een poos door begrijp ik. Groot gelijk want hier zitten we met allerlei eieren waar wat in zit dat giftig is maar geen kwaad kan, Skutsjesilers die de loete ergens in hebben gestoken waar schande van wordt gesproken terwijl sommigen van koppigheid de lummel kapot hebben gevaren. De wat? De lummel!. Nou dan begrijp je dat ik je heimelijk benijdt want dat gezeur daar wordt ik alleen maar lèèbich van.