Rosario, Buenos Aires, Iguazu

Vanuit Ushuaia ging ik helemaal naar het noorden van Argentinië, naar Rosario. Omdat dit een afstand is van meer dan 3000 km nam ik dit keer het vliegtuig. Ik had een overstap in Buenos Aires van 7 uur en moest een hele nacht overslaan. In Rosario haalde mijn vriendin Virginia me op van het vliegveld. We hadden elkaar sinds Peru niet meer gezien, maar ik was blij haar te zien. De winterkleren konden onderin de tas en de korte broek kon weer aan. S'avonds was het kerstavond, de belangrijkste kerstdag in Argentinië. Het was meer dan 30 graden en ik had totaal geen kerstgevoel. Wel was er Virginia haar hele familie, kerstcadeaus en veel eten. Ik was een vreemdeling maar werd verwelkomt als een familielid. Ik vond het bijzonder hoe gastvrij deze mensen waren en hoe enthousiast ze waren met mijn bezoek. Niemand sprak een woord Engels dus het werd weer een uitdaging om te communiceren. Een hele groep die door elkaar praatte, hoefde ik niet aan te beginnen, maar met 1 of 2 mensen ging het aardig. Ik kom me gelukkig toch redelijk verstaanbaar maken in het Spaans, maar af en toe moest Virginia, die als enige Engels sprak, dingen voor me vertalen. Om 12 uur nachts kregen we champagne en werd er vuurwerk afgeschoten. Dit was totaal nieuw en even dacht ik dat het al oud en nieuw was. Het was een bijzondere kerst. Mijn dag had in totaal 42 uur geduurd en ik was ook blij toen ik om 2 uur nachts eindelijk op bed lag.  
Virginia liet me de stad zien, we gingen met haar ouders met de boot de rivier op en de laatste avond nam ik haar mee uit eten. We hadden 4 super leuke dagen samen. We hadden 5 dagen met elkaar opgetrokken in Peru en nu 4 dagen in Rosario. Toen ik in de taxi stapte stond ze met tranen in haar ogen en bedankte ze me dat ik was gekomen. Wat een lief mens. Een bijzondere ervaring en vooral een nieuwe vriendin rijker.

Na Rosario ging ik naar de hoofdstad van Argentinië, Buenos Aires. Alleen de stad in komen duurde al anderhalf uur. Zoveel mensen, bussen, auto's. Ik dacht (als inwoner van Bakhuizen met krap aan 1000 inwoners) hoe ga ik hier in godsnaam mijn weg vinden. Gelukkig was daar mijn Duitse vriendin Anne, die soort van om de hoek verbleef. Zij was hier al een week en kende de stad een beetje. Ze nam me mee op sleeptouw, leerde me het metro systeem van Buenos Aires te gebruiken en liet me de mooie plekken van de stad zien. We gingen naar de Elite begraafplaats waar ook Evita ligt, dronken Argentijnse tereré op het terras, bekeken kunst, graffitis en Argentijnse jongens en iedere avond at ik bij haar in het hostel. Vijf dagen waren we elke dag bij elkaar. Ze werd echt een vriendin en ik heb zoveel met haar gelachen. Ze heeft dezelfde humor als mij en Fardau, die ik al die tijd moet missen. Ik was blij dat ik iemand had gevonden met net zulke flauwe humor als ons. 
Buenos Aires is een enorme stad met veel leven. De kleurrijke wijk La Boca met veel tango, kleur en kunst. Het centrum met de historische gebouwen, oude verhalen en mooie parken. Palermo met hippe barretjes, muziek en kunst. Een stad waar je je makkelijk een week kunt vermaken. was tegelijkertijd dat ik na een week de drukte weer on 

Op oudejaarsavond waren we op het dak van een hostel. Er was veel vlees, wijn, muziek en maar een beetje vuurwerk. Alweer een jaar voorbij. Ik weet nog goed dat ik op 2 januari vorig jaar weer naar Rentex moest en daar zo geen zin in had. Het was een jaar later en nog steeds stond ik overhemden te strijken. Ik had het idee dat mijn droom nooit zou komen. Nu kijk ik daarop terug met een enorme lach. Want wat heeft 2017 me veel gebracht. Natuurlijk mijn reis die dit jaar eindelijk werkelijkheid werd. Maar ook mijn diploma toerisme, mijn nieuwe werk bij 't Hearehus, het havenkwartier dat BHF2017 won, nieuwe vriendschappen.
Ook hebben we in dit jaar helaas mensen verloren. Het lijkt altijd zo gewoon, maar ik ben gelukkig en dankbaar dat ik nog altijd mijn beide ouders, mijn lieve vrienden, familie, kennissen en Sipke om me heen heb. Dat 2018 een mooi jaar mag worden met veel geluk, liefde, gezondheid, reizen en nieuwe avonturen. 

2018 begon voor mij in Buenos Aires maar een aantal dagen later was ik alweer onderweg. Mijn busrit duurde helaas weer 19 uur en eindigde in Puerto Iguazu. Het noordelijkste puntje van Argentinië. Ik kwam terecht in de jungle. Ik was blij om uit de grote stad te zijn en weer terug in de natuur. De volgende dag ging ik samen met drie andere meiden naar dé highlight hier, de gigantische watervallen van Iguazu op de grens van Argentinië en Brazilië. 
Dit was echt geweldig. Overal waar je keek waren watervallen. Het was schitterend om dit natuurgeweld te zien en bijna onwerkelijk hoeveel water hier naar beneden stort. We liepen drie verschillende routes. Eentje van boven, van beneden en eentje naar de grootste waterval van allemaal. 
Het bezoeken van dit bijzondere spektakel heeft ook een keerzijde. Zo waren we niet met z'n vieren in het park, niet met honderd en volgens mij ook niet met vijfhonderd. Er waren zoveel mensen in het park. Soms niet leuk meer. Maar die prijs betaal je voor het zien van zoiets moois. De watervallen deden me even terugdenken aan de immense Victoria falls die ik bezocht in Zambia. 
Het was echt een geweldige dag en ook mijn laatste in Argentinië. Wat een geweldig land en ik denk ook mijn favoriete land. Eigenlijk is Argentinië meerdere werelden in een land. Het is zo groot en zo verschillend. Ik begon in het noordwesten waar het ging om de wijngaarden en de droge rotsachtige gebieden. Daarna het midden van Argentinië met de bergen en de meren. Buenos Aires, de immens grote hoofdstad van het land, de jungle en de watervallen van het noordoosten hier in Iguazu en natuurlijk mijn favoriet, het zuidelijke en ongekend mooie Patagonië. 

Wat heb ik genoten van dit land. De prachtige natuur, de lieve mensen, het rare Spaanse accent dat ze hier hebben, de wijnen, het lekkere eten en de prachtige belevenissen die ik hier heb meegemaakt. 
Het is tijd voor een nieuw land. Een nieuwe cultuur en helaas ook een nieuwe taal. Morgen steek ik de grens over naar Brazilië met welgeteld een Portugees woordje op zak, obrigado. 

De foto's staan in het album 'Buenos aires'. Hier zitten ook de foto's van Ushuaia tussen, de pinguïns van Punta Arenas en mijn tocht door Torres del Paine.

Lieve groet uit Argentinië, 
Iris